Joker-medewerkster Lien bezocht voor ons het zuiden van Zuid-Afrika in mei 2019. Met een huurwagen ontdekte ze niet alleen de prachtige natuur en het wildlife, maar ook de heerlijke wijnen en het leven van de lokale bevolking. Reis mee en ontdek de diversiteit van Zuid-Afrika!
Proeven van Zuid-Afrika bij mama Esmée
Na een vermoeiende vlucht landen we omstreeks de middag in Kaapstad. Het is een relatief kleine luchthaven, waardoor we vlot langs de douane passeren en onze bagage meteen kunnen oppikken van de bagageband. Hier wisselen we onze euro’s voor de Zuid-Afrikaanse Rand of proberen we bij één van de vele ATM’s om geld af te halen.
Bij het verlaten van de luchthaven nemen we de transfer voor een bezoek aan het meest eco-friendly hotel van heel Afrika, het Hotel Verde. Bijzonder interessant om te zien hoe zij van een saai luchthavenhotel een ware oase van rust kunnen maken!
Nadien halen we onze huurwagen op. Met enige nervositeit en onzekerheid krijgen we onze kolossale SUV in gang en raken we heelhuids tot aan het eerste hotel nabij Stellenbosch. Toch even wennen, links rijden en dan nog eens met een auto met automatische versnellingsbak!
Bij Hotel Spier hebben we nog net even tijd voor een lekkere chocolade- en wijnproeverij, wat resulteert in het leegkopen van het winkeltje. Daarna rijden we naar onze volgende afspraak in de township van Stellenbosch. Gelukkig hebben we een taxi besteld, want in het donker rijden zien we op onze eerste dag toch niet meer zitten.
In de township worden we uitgenodigd bij mama Esmée die een heerlijke Afrikaanse maaltijd voor ons klaarmaakt. Ondanks de boeiende gesprekken is iedereen bijzonder moe en dus blij om uiteindelijk te vertrekken en het bed in te duiken.
Klikken met de San
Na een heerlijke nacht en een uitgebreid ontbijt met het zonnetje op onze snoet zijn we klaar voor de start van een nieuwe dag. Al wandelend verkennen we het uitgestrekte domein van Spier.
Vervolgens brengt de rit ons tot in Franschhoek, waar we eerst even te voet op ontdekking gaan. Bij het luxe wijndomein van Richard Branson, Mont Rochelle, krijgen we een rondleiding. Vooral de honeymoon suites en het landhuis doen ons dromen van het leven van de rich and famous. Op het mooie grasveld worden we getrakteerd op een heerlijke picknick. Zeker een aanrader als je hier in de buurt verblijft!
Daarna reizen we een stuk noordelijker richting Yzerfontein waar we het leven van de San, ook wel gekend als bosjesmensen, gaan ontdekken. Hier is het een stukje frisser dan in Franschhoek. Een korte introductie over de San is niet compleet zonder enkele woordjes van hun kliktaal. Met tractor en aanhangwagen rijden we al hobbelend over het terrein naar een soort huttendorpje. Hier volgt een uiteenzetting over het leven van de San. Vooral de cupidopijl brengt iedereen aan het lachen. Op het terrein komen we ook voor het eerst in aanraking met het wild zoals springbok, bontebok, zebra enzovoort.
Na de luxe van vorige nacht en deze voormiddag lijkt het verblijf hier heel wat minder comfortabel, maar wel gezelliger! Met de wagen rijden we naar de andere kant van de weg, waar het tentenkamp gelegen is. We verblijven met tien personen in vijf tenten die voorzien zijn van een eenvoudig bed. Het enige wat ons zorgen baart zijn de temperaturen. Het is nu toch wel wat kouder dan voordien. Er is niemand anders, dus hebben we het hele terrein voor onszelf. Het kampvuur wordt aangestoken en ook de braai wordt in gereedheid gebracht. Het wordt een nostalgische avond rond het kampvuur met een glaasje rode wijn (of 2, 3 …).
Mist op komst
De nacht verliep gelukkig zonder bezoek van ongewenste beestjes in de tent, maar aan de kleine oogjes van mijn reisgenoten te zien, was het toch niet de beste nacht. Als we opstaan, is het bewolkt, hangt er wat mist en is het toch wel fris. Met de auto steken we de weg weer over naar het leercentrum van !Khwa ttu . Hier staat vandaag een stempost, aangezien het verkiezingsdag is in Zuid-Afrika. Dit brengt hier heel wat mensen op de been.
We leren over de geschiedenis van de Sanbevolking en over de relatie tussen mens en natuur. Onze enthousiaste gids brengt een verhaal over haar moeder die oog in oog kwam te staan met een mannetjesleeuw. Vol ongeloof hangen we aan haar lippen en vallen we van de ene verbazing in de andere. Ze vertelt hoe haar moeder ooit communiceerde met een leeuw om eten te kunnen krijgen voor haar dochtertje. Tenslotte volgt er nog een theeproeverij die niet meteen in de smaak valt. De thee zou goed zijn voor allerlei kwaaltjes, maar vermoedelijk zal niemand van ons er nog eens voor kiezen om deze te drinken. Het is ontzettend bitter!
Een autorit door de regen brengt ons op ca. 1u30 terug in de wijnregio, meer bepaald in Paarl. Daar stoppen voor een korte lunch.
Vervolgens hebben we weer een autorit van ca. 2u30 voor de boeg. Al is het er een die we niet snel zullen vergeten. Bij de oversteek van Sir Lowry’s Pass komen we in een hardnekkige mistbank terecht. Het is alsof we naar een witte muur rijden, aangezien we slechts één meter voor ons uit kunnen kijken! Met het angstzweet op ons voorhoofd concentreren we ons allen op die ene meter voor ons om te zien hoe de weg zal lopen. Na enkele bange minuten heft de mist zich op.
Uiteindelijk komen we aan in onze B&B waar we hartelijk verwelkomd worden. Onze B&B ligt in Die Kelders, een klein dorpje nabij Gansbaai voorbij de grotere stad Hermanus. Bijna alle kamers hebben zicht op de grillige kusten en de woelige oceaan. Hoewel het nog vroeg in het jaar is, zouden er al walvissen in de baai zitten. Na vijf minuten stappen ligt de kust voor ons. Helaas zijn er nog geen walvissen te zien in de verte.
’s Avonds wacht ons weer een heerlijke braai in de B&B.
Op zoek naar glimmende ogen in het donker
Vandaag vroeg uit veren voor een wandeling naar ‘die Kelders’, Afrikaans voor grotten! Een gepassioneerde gids neemt ons mee in de grot en vertelt honderduit over de vleermuizen die zich daar schuilhouden. Wanneer hij vertelt over bacon en sunny side up eggs, beginnen onze magen te knorren. Het blijkt echter om grotfenomenen te gaan. In deze grot zorgt een natuurlijke bron voor een zalig zwembad. Hoewel het in de grot een aangename 25°C is, is het water toch frisjes. Toch weerhoudt dat ons niet om toch even te zwemmen, want zeg nu zelf, wanneer krijg je nog de kans om in een grot te zwemmen?
In de namiddag vertoeven we in Gondwana Game Reserve. We worden er meteen verliefd op het prachtige landschap. Ondertussen is het al tijd voor onze avondsafari. De zon gaat hier rond 17u stilaan onder en het wordt gevoelig frisser. In de open jeep zijn we blij met het dekentje dat ons wordt aangeboden en de jas die we last-minute meenamen. Met ons fototoestel bij de hand ontmoeten we de neushoorns (wel 3!), nijlpaarden (met baby), zebra’s, antilopen…
Nu het volledig donker en koud wordt, worden we afgezet aan onze villa’s. Na een verkwikkende douche worden we opnieuw geëscorteerd naar het restaurant voor een driegangenmenu, waar kudu op ons bord beland.
Moe maar voldaan brengt de open jeep ons in het donker hobbelend terug naar onze villa’s.
Oog in oog met de koning der dieren
Ook vandaag worden we weer vroeg opgewacht door de open jeep om te vertrekken op safari. Gisteren hielden de leeuwen zich schuil in de bossen, waardoor we ze niet goed zagen. Vandaag wordt dit ruimschoots goed gemaakt! We aanschouwen de leeuwenfamilie in volle glorie en stoppen bij een redelijk jonge giraf alvorens we er te voet op uit te trekken. Tijdens de wandelsafari ontdekken we geen dieren, maar leren we meer over de vegetatie.
Een relatief korte rit brengt ons tot in Oudtshoorn, waar we de namiddag (het is ondertussen weer 16u) aan het zwembad doorbrengen met een aperitiefje. Heerlijk rusten en genieten!
’s Avonds verorberen we een heerlijke struisvogelfilet. Het lekkerste wat we tot nu toe hebben gegeten.
De adembenemende Route 62
Voor het opkomen van de zon vertrekken we alweer gepakt en gezakt op zoek naar stokstaartjes. Het was een heuse zoektocht om in de uitgestrekte Karoo-velden de juiste ingang te vinden voor de start van de meerkatexcursie. Eens aangekomen slaan we snel nog een kopje koffie achterover en installeren we ons met campingstoel en dekentje aan het hol van familie stokstaart. Met de camera’s in de aanslag houden we alles goed in de gaten terwijl de gids vertelt over gewoontes van deze grappige beestjes. Dan komt het eerste kopje piepen, gevolgd door een tweede en een derde. Na een uurtje staan onze camera’s vol met grappige foto’s en trekt familie stokstaart er stilaan op uit voor hun ontbijt. Wij besluiten hetzelfde te doen.
We rijden opnieuw richting Oudtshoorn om te genieten van een lekker ontbijt en een bezoekje te brengen aan de verblijven op domein La Plume. Zoals de naam al doet vermoeden, is het een struisvogelboerderij. Door een plotse daling van de waarde van struisvogels (en toebehoren) begin jaren 2000, waren ze genoodzaakt om hun inkomsten ook op een andere manier te genereren. Daarom begonnen zij met het uitbaten van gastenkamers. En met succes. We brengen een bezoekje aan de struisvogels en leren deze dieren wat meer te appreciëren.
Vervolgens staat er een lange rit naar Kaapstad op de planning. Deze gaat langs de prachtige route R62 die ons via verschillende bergpassen terug richting autosnelweg brengt. Pas bij valavond rijden we de stad binnen en klimmen we de Tafelberg op om in te checken in het Tafelberg Guesthouse.
’s Avonds regelen we een Uber tot aan de V&A Waterfront om wat souvenirs te kopen in het grote shoppingcentrum en te dineren in een van de vele restaurants. We laten de cocktails smaken en regelen weer een Uber terug naar onze guesthouse.
Een les in dankbaarheid
Vandaag is onze voorlaatste dag op Zuid-Afrikaanse bodem. We staan aan Camps Bay bij Clifton en na een korte fotoshoot aan dit prachtige uitkijkpunt rijden we richting Kommetjie. Daar maken we ons klaar voor een fietstocht door de plaatselijke sloppenwijk Masiphumele. Hier ontmoeten we ook de eerste professionele zwarte Zuid-Afrikaanse wielrenner! Zijn ogen blinken als we zeggen dat we Belgen zijn. Toch wel gekend in wielrennersland.
Wat is er te doen op zondag? Jawel, de kerkdienst. Laten we nu net in een zwarte katholieke gemeenschap zitten, waar een kerkdienst wordt omgetoverd in een kleurrijk feest met zang en dans. De luide halleluja’s laten we met plezier tot ons komen. Ook is het Moederdag, iets waar hier duidelijk veel belang aan wordt gehecht. Na de kerkdienst schuiven we aan voor de lunch. Dicht bij elkaar nemen we plaats rond de tafel, waar we het pikante Afrikaanse eten laten smaken. Vervolgens laten we de fietsen achter om te voet verder te gaan. De kleurrijke stenen huizen en geasfalteerde wegen maken plaats voor fantasieloze barakken van golfplaten en zandweggetjes. Hier duiken we even onder in de wereld van de Sjamanen, die ons graag hun kunnen tentoonstellen. We worden uitgenodigd om mee deel te nemen aan de bezwerende dansen.
Bij het verlaten van deze armere buurt komt er een jongetje naar een van onze gidsen toegelopen. Hij vliegt hem in de armen. Het blijkt zijn zoontje te zijn die uit een van de schamele huisjes kwam gelopen. Dit is voor ons toch wel even schrikken, wetende dat dit de leefwereld van onze gids is.
Na deze les in nederigheid en dankbaarheid stappen we weer de wagen in en rijden we naar Boulders Beach. Hier ontmoeten we een andere soort bewoners van dit diverse land, namelijk de pinguïns. Tegenwoordig is dit strand een heuse toeristische trekpleister en betaal je toegangsgeld. Het blijft toch wel een grappig zicht, zo onhandig waggelend op het strand.
Met een glimlach op het gezicht rijden we naar het hotel om ons klaar te maken voor het diner vanavond. Dit vindt plaats in een groot restaurant. Nadat we eerst wat leren djembé spelen, verschijnen er verschillende Afrikaanse specialiteiten op tafel. We gaan helemaal op in het feestgedruis, en krijgen witte en zwarte stippen als versiering op ons gezicht. Een geweldige afsluiter van deze mooie reis is een heus dans- en zangspektakel.
Afscheid van de Regenboognatie
Tijd om afscheid te nemen. Alvorens we richting luchthaven gaan, nemen we toch nog even de Uber naar Bo-Kaap. Deze mooie, kleurrijke huisjes zijn ideaal om nog snel enkele foto’s op beeld vast te leggen.
Vlotjes rijden we terug naar de luchthaven, waar we de wagens inleveren en ons richting incheckbalie begeven. Hier eindigt ons mooie Zuid-Afrikaanse avontuur.
