We stuurden onze CEO naar Antarctica. Stijn Elsen begeleidde de eerste Joker-groepsreis naar Antarctica ooit. Hiervoor sloten we met onze eigen groep aan bij een grotere, Engelstalig begeleide groep. Stijn vertelt over deze onvergetelijke once-in-a-lifetime reis.
Cijfers die spreken
Stijn: Antarctica is het 7e continent; de meest afgelegen, koudste (recordmeting = -97,8°), droogste, hoogste en winderigste plaats ter wereld. Voor 99% bedekt met ijs, het oudste ijs ter wereld, goed voor 70% van de hele zoetwatervoorraad ter wereld. Héél veel ijs dus dat hoofdzakelijk uit gletsjerijs bestaat met gletsjerbergen tot maar liefst 4776 meter. Ja, een berg dus uit ijs. Tegelijk is Antarctica het best beschermde natuurreservaat ter wereld, uniek ‘bestuurd’ onder het Antarctic Treaty waardoor het hele gebied (14 miljoen km2 ofwel 466 keer België) volledig ten dienste staat van de wetenschap en wereldvrede. Van een mooie ambitie gesproken. Alle toerisme is eveneens zelfregulerend georganiseerd via de IAATO en…het werkt op die manier!
Op reis met een Joker-groep van 34 avonturiers
Het bleek een schot in de roos om deze expeditie te verpakken in een groepsreis waar ook de vluchten en een bezoek aan Buenos Aires en Ushuaia inzitten. Geen typische rondreis dus, en ook geen typische Joker-groep van 13 personen maar een grotere groep van 34 enthousiaste reizigers. Om deze primeurreis een nog wat meer experimenteel of avontuurlijk karakter te geven werd ik al snel naar voor geschoven als reisbegeleider. Ook Joker zelf verlegt graag zijn grenzen. Puristen ten spijt kon je naar mijn gevoel toch echt van een Joker-groep spreken, met een lach en een traan, gedreven door eenzelfde doel, met positieve open blik, met geduld en begrip waar nodig, op tijd wanneer het moest. Onze Belgian corner aan boord werd al snel een memorabel begrip. De mayonaise pakte.
Op weg naar Antarctica
Ons traject liep via Madrid naar Buenos Aires, waar we als tussenstop hartelijk thuiskwamen. We deden ons enkele dagen te goed aan de stad en de omgeving, vitamine D en een lekker stukje vlees, of twee, drie. Vandaar ging het naar Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld. Het bezoek aan het Tierra del Fuego National Park en de ferrytocht langs het Beagle Channel gaven al een voorsmaakje van de natuurpracht die ons te wachten stond. In Ushuaia werd er na een laatste lunch met de befaamde king crab ingescheept op het expeditieschip. Voor velen dé start van de reis. Via hetzelfde Beagle Channel ging het naar Drake Passage, de befaamde oversteek naar Antarctica die al menig landbeen én -maag voor de nodige uitdaging had gebracht. We hadden geluk, geen Drake Shake maar eerder Drake Lake met kleinere golven tot 3 à 4 meter. Onze 9-daagse tocht begon, in het zog van Adrien de Gerlache, de legendarische Belgische officier die in 1898 al voet aan wal zette op onze bestemming.
Aan boord. Wat een team.
Aan boord stonden er zo’n 120 crewleden klaar. 2/3 bestond uit technische crew (keuken, bar, engine, bridge, etc.) en 1/3 uit expeditie-crew (hospitality, wetenschap, expedities, etc). Over de ganse lijn een zeer sterk, ervaren, gemotiveerd en enthousiast team. Chapeau! Vanaf de eerste tot de laatste minuut aan boord werd je door hen meegenomen en geholpen. Alle draaiboeken, protocols, do’s and don’ts kreeg je duidelijk en bevlogen mee. Mandatory en vrijblijvende presentaties wisselden elkaar af onder doorgaans grote interesse en opkomst van het publiek. Aan recaps, briefings en updates geen gebrek. De keuken was verrassend gevarieerd, genereus en fijn. Het barpersoneel dat in geen tijd iedereen bij naam kende deed zijn uiterste best om het naar je gin… euh zin te maken. Alles was m.a.w. aan boord voor 9 boeiende, onderhoudende en uiterst aangename dagen.
It’s not about the destination, it’s about the journey
Een open deur, deze oneliner. Maar voor deze reis was het toch minstens ‘en-en’. De journey is eerder lang te noemen, wanneer we anderhalf jaar op voorhand boekten en met 18 vluchturen en 60 zee-uren alleen al op heenreis. Tegelijk bouwt dit natuurlijk een joekel van een anticipatieboog op en als je dan, op de destination, nog iedereen met verstomming kan wegblazen, dan weet je dat je iets unieks aan het beleven bent. En zo was het ook. Unaniem. Toen ik de eerste ochtend op het Antarctic Peninsula de patrijspoort van mijn kajuit opendeed, schoot de krop in mijn keel. Een feeëriek landschap van rots en ijs, vogels dansend door het licht, pinguïns in hun routine, een eenzame walvis op doortocht langs het schip. Een beeld om nooit te vergeten. In totaal hebben we 8 expedities kunnen doen aan land en ter zee, telkens op een andere locatie. De weersomstandigheden zaten mee. Kayakken was mogelijk, day paddling, zelfs SUP, onvergetelijk. Via de mudroom van het schip naar de zodiacs, aan land via een uitgelegd parcours, adrenaline, verwondering, licht, foto’s, landschappen, dieren, ijs, sneeuw met dimensies die niet te vergelijken waren. Zo mooi! Zo groots! Bij wijlen was het als landen op de maan en werd ons trotse schip vanuit de verte gereduceerd tot een klein nietig bootje tegen al dat ijs. De dappersten van de groep waagden zich nog aan de polar plunge, een duik in het ijswater doorgespoeld met een shot wodka. Een machtig gevoel!
Duurzame visie op reizen naar Antarctica
In tijden van global warming is het in vraag stellen van reizen naar Antarctica een evidentie. Dit is dan ook de dagtaak van de IAATO die er prat op gaat om van Antarctica de best bewaarde en best georganiseerde bestemming ter wereld te maken. In die zin zorgt toerisme vandaag voor de maximale bescherming van het continent.
De aandacht en inspanningen aan en van boord zijn minutieus. De schepen en gebruikte brandstoffen zijn van de laatste generatie en veelal hybride. Er ligt nooit meer dan één schip op dezelfde plaats en je kan maar per 100 personen tegelijk aan land binnen een op voorhand vastgelegd en beperkt tijdschema, ter bescherming van de fauna en flora. Al je kledij wordt op voorhand gecontroleerd en dagelijks gereinigd. Je mag enkel aan land met rubberlaarzen en buitenjas van het schip. Met je laarzen ga je telkens door product en bij terugkeer worden ze meteen afgeborsteld. Aan land mag je niet gaan zitten of liggen en blijf je op afstand van de dieren. Eten en drinken meenemen is verboden.
Ook aan boord krijg je uitgebreide presentaties over deze materie bij wijze van bewustmaking. Symbolischer serveert de chef ook een plant based dagmenu dat door de hele groep bijzonder gesmaakt werd.
De slotsom
Antarctica, een reis van superlatieven? Zeker wel! Zeer blij dat ik deze reis mocht begeleiden. Zeer dankbaar voor een absoluut fijne groep. Zeer verwonderd ook door een unieke bestemming. Hopelijk geraak ik er ooit nog eens terug. Maar niet te snel, eerst even nagenieten en de impact van de reis een mooie plaats geven.
Thank you Antarctica.
Stijn Elsen, CEO van Joker
Zelf op reis naar Antarctica?
Joker-CEO Stijn Elsen begeleidde deze reis in januari-februari 2024, in samenwerking met onze partner Intrepid. In 2026 organiseren we deze expeditie naar Antarctica met organisatie Quark, gespecialiseerd in poolexpedities. Boeken doe je best zo vroeg mogelijk. Hier lees je alle informatie over het reisprogramma en het schip. Je kan ook de uitgebreide infogids bekijken.
